Geworteld in de Latijnsamerikaanse cultuur en voortbordurend op de Europese schildertraditie,
heeft Ruben Herrera een volstrekt eigen beeldtaal ontwikkeld.
Herrera heeft de overtuiging dat niets in deze wereld eenduidig is.
Soms krijgt een landschap vaste vorm in een persoon
en soms lost deze juist weer op in het landschap: alles is veranderlijk en kan alles tegelijk zijn.
Op die manier kan het einde weer oorsprong worden en omgekeerd.

De serie houtsneden zijn een onderzoek naar de mogelijkheden van de houtsnedetechniek
in combinatie met een vormstudie naar silhouetten.

De silhouetten houden het midden tussen vormen die te interpreteren zijn als planten,
vruchten en menselijke gedaanten.
Het is een zoektocht naar tweeledigheid één van de terugkerende thema's in het werk van Ruben Herrera.